Home : Internet voorwaarden : 3G-definitie

3G

3G is een verzameling cellulaire datatechnologieën van de derde generatie. De eerste generatie (1G) werd geïntroduceerd in 1982, terwijl de tweede generatie cellulaire datatechnologieën (2G) begin jaren negentig werd gestandaardiseerd. 1990G-technologieën werden al in 3 geïntroduceerd, maar werden tot 2001 niet algemeen gebruikt.

Om het label '3G' te krijgen, moet een standaard voor gegevensoverdracht van mobiele apparaten voldoen aan een reeks specificaties die zijn gedefinieerd door de International Telecommunications Union, bekend als IMT-2000. Alle 3G-normen moeten bijvoorbeeld een maximale gegevensoverdrachtssnelheid van minimaal 2 bieden Mbps. De meeste 3G-standaarden bieden echter veel hogere overdrachtssnelheden tot 14.4 Mbps.

Hoewel veel mobiele telefoonbedrijven telefoons met '3G-technologie' op de markt brengen, is er geen enkele 3G-standaard. Veeleer gebruiken verschillende bedrijven hun eigen technologieën om vergelijkbare gegevensoverdrachtssnelheden te bereiken. AT&T gebruikt bijvoorbeeld een 3G-technologie op basis van GSM, terwijl Verizon een technologie gebruikt op basis van CDMA. Bovendien gebruiken mobiele telefoonnetwerken buiten de Verenigde Staten verschillende IMT-2000-compatibele normen om 3G-gegevensoverdrachtssnelheden te bereiken.

3G gaat vooraf 4G, de vierde generatie mobiele datatechnologieën.

TechLib - Het Tech Lib computerwoordenboek

Deze pagina bevat een technische definitie van 3G. Het verklaart in computerterminologie wat 3G betekent en is een van de vele internettermen in het TechLib-woordenboek.

Alle definities op de TechLib-website zijn geschreven om technisch nauwkeurig te zijn, maar ook gemakkelijk te begrijpen. Als u deze 3G-definitie nuttig vindt, kunt u ernaar verwijzen met behulp van de citatielinks hierboven.