4G

4G is een verzameling mobiele datatechnologieën van de vierde generatie. Het lukt 3G en wordt ook "IMT-Advanced" of "International Mobile Telecommunications Advanced" genoemd. 4G werd al in 2005 onder de naam in Zuid-Korea beschikbaar gesteld WiMAX en werd de komende jaren in verschillende Europese landen uitgerold. Het werd in 2009 beschikbaar in de Verenigde Staten, waarbij Sprint de eerste aanbieder was die een mobiel 4G-netwerk aanbood.

Alle 4G-normen moeten voldoen aan een reeks specificaties die zijn opgesteld door de International Telecommunications Union. Alle 4G-technologieën zijn bijvoorbeeld vereist om piekoverdrachtsnelheden van minimaal 100 te bieden Mbps. Terwijl actueel hier en uploaden snelheden kunnen variëren op basis van signaalsterkte en draadloze interferentie, kunnen 4G-gegevensoverdrachtsnelheden die van zelfs overtreffen kabelmodem en DSL verbindingen.

Net als 3G is er geen enkele 4G-standaard. In plaats daarvan gebruiken verschillende mobiele providers verschillende technologieën die voldoen aan de 4G-vereisten. WiMAX is bijvoorbeeld een populaire 4G-technologie die wordt gebruikt in Azië en Oost-Europa, terwijl LTE (Long Term Evolution) populairder is in Scandinavië en de Verenigde Staten.